Ter intro

Voor je het in de gaten hebt, is het jaar alweer voorbij. Vroeger mocht er pas aan kerst gedacht worden zodra de Sint zijn stoomboot had omgedraaid en halverwege de Noordzee was, maar bij ons thuis is dat inmiddels afgeschaft. In de eerste week van december gaat de kerstmachine aan. Dan komen de grote vragen op tafel: hoe hoog moet de boom zijn? Met of zonder kluit? En vooral: hebben we genoeg ballen of moeten we er wéér achter komen dat de helft verdwenen is in een mysterieus zoldergat?

Dan begint ons jaarlijkse ritueel. We zoeken een boom uit bij de Shopper die aan de Top staat, en die wordt ’s avonds keurig thuisbezorgd. Thuis volgt de traditionele boomkeuring: “Hij is toch wat kleiner dan gedacht.” – “Hij prikt!” – “Hij lijkt scheef.” Uiteindelijk wordt hij naar de woonkamer verhuisd, waar we zoals altijd ruziënd de perfecte plek vinden. “Hier!” “Nee, dáár!” “Hij staat in de weg!” “Jij staat in de weg!”

Vervolgens gaan we naar de zolder om achter “het schot” te zoeken naar de kerstspullen. Ieder jaar weer spannend: het is alsof je een grot binnengaat waar alleen kerstkabouters ooit komen. Daarna tuigen we de boom op, waarna we een gezamenlijke evaluatie houden: Is hij mooi? Is hij scheef? Zijn de kerstballen netjes verdeeld?

Maar ondanks alle chaos, discussies en prikkende naalden blijft dit ritueel fantastisch. Het brengt ons als gezin weer richting kerst – en wat is het fijn dat we dit samen kunnen vieren. Natuurlijk hebben we zo nu en dan een meningsverschil… maar ach, dat hoort erbij. Zelfs tijdens kerst. 

Alvast heerlijke, gezellige en vooral stressvrije (voor zover mogelijk) dagen!